De Australische Outback ... het begint ergens op een paar uur rijden vanuit Canberra richting binnenland en strekt zich dan helemaal uit tot aan de Indische Oceaan aan de andere kant van het continent. Afstanden worden immens en laten je voelen wat een enorm stuk vastgoed Australie eigenlijk is, beschaving valt geleidelijk aan terug tot een strikt minimum, een enkele weg gedurende meerdere uren, tankbeurten worden best op voorhand uitgerekend, alle transport gebeurt via reusachtige Road Trains die absolute voorrang genieten en aan meer dan 100km per uur keurig alle kangoeroes van de baan wegmaaien (ze inhalen is een kunst op zich maar superhandig om 's nachts achteraan te rijden), de postbode heeft rondes van 500 km, tegenliggers groeten elkaar steevast, geen verdekt opgestelde sneldheidscontroles meer, af en toe eindeloze vlaktes zover je kan kijken in alle richtingen, overweldigende hemels, weerom prachtige natuur, verbazingwekkend veel dieren (vooral bij valavond in de buurt van de weg of het zou Australie niet zijn) en de rode aarde die zo typisch is voor het centrum van het land.
Met een gehuurde 4x4, 20 liter water en een heuse voorraad droog voedsel zijn we tijdens een verlengd weekend ter gelegenheid van Queen's birthday het binnenland ingedoken richting Outback. Onderweg in Mungo National Park hebben we voor de eerste keer in ons leven eigenhandig een tentje ineengeprutst. Na de prachtige duinformaties van de Walls of China te hebben staan aangapen bij zonsondergang hebben we de hele avond reisverhalen gedeeld met Engelsen en Tasmanen rondom een kampvuur onder een weidse sterrenhemel. Via de uitgedroogde meren vol onwezenlijke boomkarkassen in de buurt van Menindee zijn we uiteindelijk in Broken Hill, onze eindbestemming, geraakt. Dit bekend outbackstadje ligt aan de grens met South Australia en zit vreemd genoeg als enigste dorp een half uur achter op de New South Wales tijd. Even verder in the middle of nowhere ligt Silverton, eens een bloeiende gemeenschap maar tegenwoordig een spookdorp sinds de zilvervoorraden in de buurt zijn uitgeput. Na een pint in de bekende 'Silverton Hotel' outback-pub hebben we aan de rand van de onmetelijke Mundi Mundi plains (waar de kromming van de aarde zichtbaar wordt) gewacht op de zonsondergang. Zo'n 2600km en 4 dagen later uiteindelijk terug temidden van de beschaving in Canberra met genoeg kilometers achter het stuur om een tijdje op te kunnen teren.
Last stop ... nowhere
The Walls of China at sunset - Mungo National Park
Stretching out for water
Camping in Mungo National Park
Tree carcasses in the dry Menindee Lakes - Kinchega National Park
Woolshed quarters - Kinchega National Park
Woolshed tools - Kinchega National Park
'Living desert' at Broken Hill.jpg)
Major Mitchell's cockatoo (endangered)
Gloire perdue - Broken Hill townhall
Mining activities at Broken Hill
Lonely church - Silverton
Staring into infinity - Mundi Mundi plains
On the way back to Canberra
2 comments:
hoe verlatener, hoe poëtischer je wordt :-)
Salut,
magnifiques photos!!!
bravo!
Post a Comment