Oz Impressions: Tropical Top End

The Top End ... het tropische noorden van Australie. Bizar, nog steeds in hetzelfde land maar tegelijk zo verschillend van het verre Canberra. We hadden eind september uitgekozen voor een grote rondreis in het tropische noorden en noordoosten van Australie. Een trip van Darwin tot Broome in Western Australia en terug, bijna 6000km op drie weken.

Dat je zo dicht bij de evenaar zit is onmiddellijk merkbaar. Een vochtige hitte drukt alles tegen de grond en vier seizoenen zijn uitgedund tot slechts twee. De helft van het jaar stromen rivieren op een laag pitje, staat het meeste droog en wachten boab trees (baobabs) kaal de regen af. Tijdens de andere 6 maanden heersen de meest indrukwekkende tropische onweersstormen, dreigen cyclonen en zijn vele plaatsen gewoon onbereikbaar geworden. In Darwins Museum and Art Gallery kun je in een pikzwarte kamer je laten overdonderen door het geluid van de voorbijrazende orkaan Tracy terwijl die praktisch de volledige stad platlegde op kerstavond 1974. Een geraas dat een tijdje blijft hangen. Wet season is ook de tijd van het jaar wanneer beekjes uitgroeien tot snelwegen waarlangs salties (zoutwaterkrokodillen) tot ver in het binnenland kunnen doorstoten. Goed om weten want zo'n monsterexemplaar drukt je meteen met je neus op je plaats in de food chain. Twee seizoenen dus, redelijk eenvoudig op het eerste gezicht. Hoewel, de Aboriginals zelf onderscheiden 6 jaargetijden afhankelijk van de wind, regen, temperatuur, dieren en planten. De eenheid en verbondenheid die ze delen met de natuur is telkens weer verbazingwekkend complex.

Na een dagje acclimatiseren in Darwin zijn we vertrokken naar Kakadu National Park in het oosten. Dit beschermd gebied is een van de grootste en meest gekende national parken in Australie en een UNESCO World Heritage Site omwille van de natuurlijke rijkdom en zijn eeuwenoud cultureel erfgoed. Rock art en cultural sites getuigen van meer dan 20000 jaar onafgebroken Aboriginal cultuur in de streek, door sommigen bestempeld als de oudste nog levende cultuur in de wereld. Anderzijds is Kakadu bekend voor zijn overvloed aan wildlife. De vele wetlands, rivieren en kreken werken in het droog seizoen als echte magneten op de vele vogels. Een derde van alle vogelsoorten die in Australie voorkomen zijn dan ook terug te vinden in dit nationaal park.

Volgende stop na drie dagen rondtoeren in het immense Kakadu was het nabijgelegen Litchfield National Park. Naast een verfrissing in idyllische waterpoelen met bijhorende watervallen komt bijna iedereen hier de magnetic termite mounds bewonderen. Lange rijen platte termietenheuvels, mooi georienteerd volgens de nood-zuid as om de bouwsels op een constante temperatuur te houden. Even verder staan de reuzeburchten omhooggetrokken door cathedral termites, een andere termietensoort. Hun torens, tot 6 meter hoog, komen in mensentermen overeen met wolkenkrabbers van 2km.

Verder in het zuiden ligt Nitmiluk National park (Katherine Gorge), een serie van 13 diepe canyons uitgesleten door de Katherine River. Een tocht met de boot tot aan de vierde canyon leidt langsheen indrukwekkende kliffen, nog meer eeuwenoude rotstekeningen en de plaats waar volgens de overlevering Bolung, de Rainbow Serpent, tegenwoordig uitrust na de wereld te hebben geschapen.

Tegen de grens met Western Australie aan ligt Keep River National Park genesteld. Trekpleister zijn de vele boabs en de vreemde zandsteenformaties die nog het meest op verweerde bijenkorven lijken. Na een wandeltocht in volle middaghitte konden we beginnen aan de volgende etappe van de reis, een verkenning van de Kimberley in Western Australia.