Oz Impressions: Goodbye in Sydney

Na een grote week samen in het centrum van Australië hebben we voorlopig afscheid genomen van elkaar. Ik moest terug naar Canberra, te weinig vakantie, ook hier geldt datzelfde probleem. Mijn ouders zijn doorgevlogen naar Melbourne om de stad en de zuidkust langsheen de Great Ocean Road te gaan verkennen. Daarna stond een grote week Tasmanië op hun agenda vooraleer terug te keren naar het vertrouwde Canberra.

The three sisters looking out over the Jamison Valley

De laatste week hebben we met ons vieren rondgereden tussen Canberra, de oostkust en de Blue Mountains ten oosten van Sydney. De Blue Mountains waren eigenlijk een weerzien voor Nathalie en mij aangezien we er in mei al een weekendje samen met een paar vrienden hadden doorgebracht. Na anderhalve dag rondwandelen temidden van een aaneenschakeling van canyons, afgronden, panorama's, watervallen en eindeloos Eucalyptus-regenwoud (blauw door de nevel die de bomen afgeven) zijn we uiteindelijk afgezakt naar Sydney voor de laatste sightseeing en het onvermijdelijke afscheid in de luchthaven. De busreis terug leek plots dubbel zo lang dan normaal ...

Sydney Cove flanked by the Opera House and Harbour Bridge

Verder is hier in het land van OZ de lente ondertussen begonnen. Omgekeerde seizoenen, dat blijft nog altijd raar, zeker met een bakkende kerstmis van meer dan 35° in het verschiet. Het laatste nieuwtje: we hebben ondertussen een auto aangeschaft. Helaas komt die wel met linkse versnelling en alles aan het stuur zit gewoon averechts. Ik heb al meermaals de versnelling in de rechterdeur gezocht en de ruitenwissers omgewisseld met de richtingaanwijzers. Rechts spookrijden is me gelukkig nog niet overkomen. Nu nog een grote kangoeroe-grille er vanvoor oplassen zoals velen hier, een tent aanschaffen en hop de outback in. Australie is opeens een beetje kleiner geworden.